Mały spacer po lesie z Martą, Rafałem, Gabą i ukrywającym się jeszcze w ciepłym brzuchu Piotrusiem. W takim towarzystwie niestraszny wiatr czy mróz, a poziom szczęścia, miłości i rodzinnego ciepła w przyosiedlowym lasku osiągnął przez chwilę poziom historyczny. co potrafiło stopić niejedne lody, również te fotograficzne.  A gdy zachodzące słońce zniknęło już za drzewami, udało się je złapać jeszcze na 9 piętrze w mieszkaniu naszej czwórki 🙂